طراحی روشی برای تشخیص اختلال اوتیسم

به گزارش مجله خبری نگار،در حال حاضر روش تشخیصی کمی و هوشمند برای بیماری اوتیسم وجود ندارد. به همین دلیل طراحی یک سیستم تشخیص خودکار اختلال اوتیسم با قدرت محاسباتی بالا، می‌تواند به پزشک کمک کرده و از خطا‌های احتمالی فردی جلوگیری کند.

به همین دلیل پژوهشگران به دنبال یک پروتکل تشخیصی هستند که بتواند از طریق تصاویر ساختاری و عملکردی مغز، اختلال اوتیسم را شناسایی کند.

تشخیص با استفاده از تصاویر ساختاری و عملکردی مغز، کمک می‌کند تا بهترین روش درمانی برای فرد دچار اوتیسم انتخاب شود. چرا که درمان‌های تخصصی می‌توانند بر پایه‌ی درمان بخش‌های آسیب‌دیده‌ی مغز باشند و تصاویر عملکردی مغز، می‌توانند این بخش‌ها را به ما نشان دهند. مانند سایر بیماری‌ها و اختلالات، این اختلال نیز در افراد گوناگون، به شکل متفاوتی بروز می‌کند و درنتیجه پروتکل درمانی مورداستفاده برای افراد مختلف نیز متفاوت است.

بر همین اساس پژوهشگران دانشگاه علوم پزشکی مشهد با انجام یک مطالعه به بررسی نواحی آسیب‌دیده مغز پرداختند تا بتوانند درمان را برای هر بیماری اختصاصی کنند. شاخص‌های بالینی این اختلال، با نواحی آسیب‌دیده مغز مرتبط است و هر یک از شاخص‌های بالینی مربوط به یکی از نشانه‌های اختلال اوتیسم مانند اختلال در تکلم، مهارت‌های اجتماعی و ... هستند. به همین دلیل بررسی تصاویر مغزی هر فرد، می‌تواند اطلاعات خوبی در مورد پیش‌بینی شاخص‌های بالینی فرد و شدت نشانه‌های مختلف او، در اختیار متخصصان قرار دهد.

یافته‌های این مطالعه نشان داد که نواحی از مغز که مرتبط با مشخصه‌های بالینی اختلال طیف اوتیسم هستند مانند نواحی مربوط به گفتار، احساسات و ...، در این اختلال آسیب می‌بینند. همچنین تشخیص هوشمند این اختلال با سیستم‌های طراحی کامپیوتری منجر به تشخیص صحیح و سریع آن می‌شود.

از آن‌جا که تشخیص افتراقی اختلال طیف اوتیسم، از سایر اختلالات روان‌شناختی در آزمون‌های بالینی، دشوار است، نتایج این تحقیق می‌تواند این مشکل را حل کند. همچنین تشخیص هوشمند اوتیسم به‌طور چشم‌گیری، سودمند خواهد بود و می‌تواند هزینه‌ها را نیز تا حد زیادی کاهش دهد.

به گفته پژوهشگران این تحقیق؛ با استفاده از نتایج این مطالعه می‌توان پیش‌بینی شاخص‌های بالینی اختلال طیف اوتیسم را با استفاده از تصویربرداری‌های مغزی انجام داد. هم‌چنین می‌توان به تشخیص صحیح و زودهنگام این اختلال دست یافت. علاوه بر این موارد، با استفاده از اطلاعات به‌دست‌آمده از تصویربرداری‌های مغزی می‌توان به درمان افراد اوتیستیک بر اساس نواحی آسیب‌دیده مغزی آن‌ها کمک کرد و درمان را بر اساس شخص برنامه‌ریزی کرد.

نتایج این پروژه تحقیقاتی با عنوان «تشخیص اختلال طیف اوتیسم و پیش بینی شاخص‌های بالینی آن به کمک تصاویر ساختاری (sMRI) و عملکردی حالت استراحت مغز (rs-fMRI) با استفاده از سیستم بینایی ماشین» در پایگاه نتایج پژوهش‌های سلامت کشور منتشر شده و هدی زارع از دانشگاه علوم پزشکی مشهد مجری اصلی این طرح تحقیقاتی بوده است.